نخیر  خانم  محترم اینا دوست دخترام نبودن

اینا خاله و خواهرای من بودند و فقط مریم بود که

عشقم بود و اونم رفت پیش خداوند  تبارک و

من وموندم وتنهائی و دروغ و دروغ و دروغ

خدایا   خودت همه رو کمک کن من رو پارمیدا رو

صحرا خواهرم رو وراضیه آبجی رو و همه رو

دیگه حناتون برا علی رنگی نداره

دیگه علی به امید شما دلی نداره

دیگه روحش برا شما  نیست

و دیگه علی براتون دل تنگی نمیکنه

من علی برا کسی دلم تنگه که همیشه از ته دل می گفت علی جان

 آره   اونی که میگفت علی جان الان دیگه پیش شما نیست بلکه  علی رو داره

خوب   تنها کسی که عشق و دوست داشتنش خدائی و الهی بود مریم بود.

فقط  بگم  که   دنیای  خوبی برای من مریم بود

و الان هم  دارم با مریم زندگی خوبی میکنم.

مریم ترنم  ووووو...............  زهرا  خدا بیامرزه

ناهید  و ..................................................

واقعا  مریم یکی بود  و یک دونه  دیگه مثه اون کسی

پیدا نمیشه  راضیه  تو هم که درزوغ گفتی و رفتی

همه مثه  هم همه  و من مریم رو دارم کنارم .

و دوسش دارم  و خواهم داشت  و دروغ هم نگفتم

مثه شما ها و دوستون داشتم ولی شما من رو فریب دادید.

و بازی  بازی و منم  به  رضای خدایم  راضیییییییییییییی

دل نامه

از وصال تا فصال

راه مرا با خود مي برد، نه اين كه نخواهم اما راه اين بار بيشتر همراهي ام مي كند. باز هم روز موعود ديدار رسيده است . گام برمي دارم . بلند گام برمي دارم . بلند ... بلند ... بلند ... پرچم سبزتان از بلنداي گنبد ، راه را نشانم مي دهد .

ابتداي درب ورودي طبرسي ، صداي نقاره ها به گوشم مي رسد . اشك هاي حلقه زده در چشمانم دودو مي زنند، مي خواهم رهايش كنم بيرون . و كجا بهتر از آستانه ي شماست ؟ يا علي بن موسي الرضا ...

خم مي شوم ، احترام به جا مي آورم. چشمانم به خاك درگهت گره مي خورد . ناخودآگاه سجود كرده و آستانت را مي بوسم .

در دلم غوغايي برپاست . به ياد مي آورم بارها وبارها و بارهايي كه كودكان معصوم دبستانم را براي زيارت به بارگاهت آوردم وتو درآن روز خوش يمن، به نداي دروني من لبيك گفتي و من فهميدم ..... ؛ كاش زودتر از اين ها مي دانستم كه تنها نيستم!

خورشيد من ! اينك من آمده ام ... آمده ام تا خود را در جويبار صلوات زائرانت شست و شو بدهم . آمده ام تا غبار فرشتگان بر سرم ريخته شود و سبك شوم . آن قدر سبك كه پرواز در من رنگ بگيرد.

آه ! چه لحظه ي ملكوتي قدم در بهشت نهاده ام ، اين جا قطعه اي از بهشت است و زائرانت چون فرشتگان با چادرهايي سپيد و گلگون آماده ي ركوع وسجودند . بايد عجله كنم ، خود را به صفوف رسانده و با نداي قد قامت الصلواة مكبر ، با نيت نماز مغرب به درگاهت مي شتابم و....

آه انيس النفوس !حال مي دانم كه آغوشت چقدر بزرگ است . در صحن ها قدم مي زنم . به تو مي انديشم . به تو كه سفرنامه ات نه آغاز دارد و نه پايان . به تو كه در ادامه ي راه كربلا گام برداشتي، به تو كه با آمدنت به اين سرزمين ، نور و عشق و عشق و عشق را به ارمغان آوردي ، عشقي كه در دل نياكان من كاشتي و آن روز ...

به آن روز مي انديشم . به آن روز كه مامون ملعون ناميمون ، تشييع پيكر پاكت را ممنوع كرده و خلق را از آن فيض محروم نمود. به آن روز مي انديشم . به آن روز كه نياكان من، اهالي محله ي شرافت يافته ي ديوار به ديوار اين حريم حرم پاك (اهالي نوغان ) ، به يمن آن عشق جوانه زده در دلشان، به سويت شتافتند . آن روز زنان مهر خود از شوي خريدند، مردان مهر زجان بريدند ودر پي پيكرت سراسيمه دويدند. آن چنان كه در ازدحام تشييع ، خراسان وسيع ، فرشتگان را تنگ شد و حتي سنگ به ناله درآمد. و اينك اين منم ....

 و اينك اين منم . قطره اي از آن سيل خروشان عشق كه سربر درگاه كبريايي ات گذاشته و دست نياز به دامان عنايت خدايي ات دراز كرده ام . اي كهكشان غريب ، مي دانم اگر كسي بخواهد درب بزرگي را بكوبد ، بايد دردي بزرگ داشته باشد . اما آقاي من ... من دردي بزرگ ندارم... من مريض ندارم .... من ... من مي دانم تو آن امام رئوفي كه شتر از قربانگاه به تو پناه مي آورد و آهو به سوي تو راه مي يابد. من نه به مظلومي شترم و نه به بي گناهي آهو ، اما از بيكران كرمت آگاهم و باور دارم كه گفته اند :

به نا اميدي از اين در مرو ، اميد اينجاست

 زياده از عدد قفل ، كليد اينجاست

مي دانم آغوشت بزرگ است آقا..... مي دانم .... مي دانم كه از ضيافت نگاه مهربانت ، هيچ كس تهيدست باز نمي گردد....... من آمده ام و مي خواهم يك لحظه مرا نگاه كني تا خورشيد شوم . اي عشق من ! زمان در پرتوي رنگين گنبدت رنگ مي بازد و من اكنون در زمان گمشده ام . از ماذنه بانگ الله اكبر آسمان را تازه مي كند و همه ي صحن ها پر از هياهوي اشتياق زائراني مي شود كه در جست و جوي جايي براي ايستادنند. آه زمان ديدار به پايان رسيد ، چه زود گذشت فاصله ي وصال تا فصال ، انگار دقايقي پيش بود كه وارد حرم شده و نماز مغرب بجا آوردم و حال .....وقت آن است كه وضوي اشك بگيرم و دو ركعت نماز صبح بجا آورم .

 در دلم يك ستاره در حال حكاكي ست ؛ در قحط سالي محبت ، بارگاه رضاست كه دروازه ي مهرباني و رافت است .

عجیب است که پس از گذشت یک دقیقه به پزشکی اعتماد می کنیم
بعد از گذشت چند ساعت به کلاهبرداری !
بعد از چند روز به دوستی
بعد از چند ماه به همکاری
بعد از چند سال به همسایه ای
اما بعد از یک عمر به خدا اعتماد نمی کنیم . . .

تو فکر کردی من وابسته تو میشم

نه عزیزم وابسته چی تو بشم

اگر وابسته مریم بودم میدونی  مریم

واقعا دلم تنگه میدونید

اخه مادرم دو روزه تو آی سی یو هست

حالش  بده  حالش خیلی  بده واقعا که منم خواهرهائی مثه شما دارم

همش   شعار میدید و همتون  شعار میدید.

خیچ احوالی از مادرم نپرسیدید.

راستش دکترها میگن باید بره خارج   بره و اعزام شه.

راستش  شما هم که نیستید  همتون به فکر خودتونید همتون .

باشه بچه  دلم خیلی تنگه  مادر  نشان پدره اونم داره میره میره

سفر کنه  مریم رو برام بیاره و یا بره با مریم زندگی  کنه.

پارمیدا واقعا بزرگ شدی

واقعا بزرگ شدی چادر سرت میکنی

واقعا من افتخار میکنم ولی چرا دخترکم

چرا راهی رو میری که اخرش هیچی هست

پارمیدا باور کن من همیشه تو رو به خاطر مریم عزیز دوست دارم

چرا عزیزم میخوای دنیا خوب خودت رو خراب کنی

پارمیدا بدون من همیشه  دوست دارم پس  سعی کن کارهای خوب ونیکی بکنی

باشه .............

تو باید  با  خدا  باشی  و خدا رو یاد کنی

دوستان و عزیزان من خواهران و برادران من ایران و هر جا هستید.

موفق باشید وموید.

امیر و امیر علی و بابک وفرهاد عزیزان من .............................

و خواهران خوب من  و خاله و مادرهای نیکو من از همه  شما ممنونم

از لطفتون و از همه خوبیهایتون و از همه دلداریهایتون توی این  سالها

از خاله تارای خوبم گرفته تا آبجی راضییه عزیز و صحرای نازنیم و همه

و اونهائی  هم که عمرشون رو دادند و رفتند پیش  خدای یکتا مریم عزیزم

مامان زهرای خوب و ترمه خواهر مهربان و ......................................

حالا اونهائی که هستند وقتی که راضیه عزیز تو میترا رو معرفی کردی گفتی برات

همدم ومونس خوبی میشه راستش من هیچ موقعی نمی خواستم  کسی جز  مریم تو قلبم باشه

و راستش خدا رو شکر که هنوزم قلبم همیشه برا مریم میزنه  نه برا کسائی که دروغ میگن و میرن

خواهران خوب من عزیزان من من متشکرم از همه شما از ترنم عزیز  تا مادر مهربانش و

همه وهمه اما کسائی که میخواستند با روح و جسم بازی کنند بدونند که  من

همیشه بشون احترام میگذارم و هیچ موقع هم بهشون بی حرمتی نمیکنم از قدیم

میگن  چاه مکن  بهر  کسی اول خودت  دوم  کسی  راستش هر کس برا خودش معیاری داره برا

زندگی و من هم معیاری دارم معیارم اینه به  همه احترام بگذار و حتی اگر دشمنت شد.

پس  من با همه  وجود دوستتون دارم . و روزهای خوشی رو براتون خواهانم .

باور کنید شما خانواده من هستید و دوستون دارم همیشه به امید موفقیت همتون.

آبجی  صحرا

امروزا  دلم براتون تنگ شده

میدونی مریم که کنارم نیست

و خیلی ها هم هی میخوان من رو زمین بزنند.

نمیدونم چی میخوان خوب راست و یا دروغ من نفهمیدم چرا

همه این ادمهای این داستان  به هم دروغ میگن و یک جورائی  آبجی صحرا

همه میخوان سر هم کلاه بزارن من موندم و  حیرت زده شدم.

یعنی پول و کارهای ناثواب ارزش این رو داره که خواهرت رو  مادرت و  برادرت رو بی آبرو کنید.

صحرای عزیزم تو تنها ترین کسی بودی که راضیه هم تو رو دوست داشت.

و منم همیشه دوست دارم.

اما تنها ترین روزهای زندگیمه عزیزم آبجی .

آبجی  راضیه جان

واقعا از تو متشکرم    باور کن تو بهترینی و ماهترین

ببین نیستی  کنارم ولی بدون که  حست میکنم .

تو  در حق ابجی ترنم  کاری  کردی کارستان  خدا کمکتون کنه.

و منم همیشه تو رو ابجی خوبم و بزرگم میدونم .

خدا خواهر عزیزت ترمه رو هم بیامرزه و واقعا من خوشحالم که

یک آبجی خوبی دارم که در حق ترنم خواهری کردی  تو خیلی با مرامی.

واقعا  متشکرم  از تو  و احمد عزیزم.

دلم براتون تنگ  شده میدونی مهربانترین خواهر بودی. متشکرم.

به صحرا هم  سلام برسون  چون خواهر خوبم بود و هست.

بیاد خانم معلمی مینویسم که معلمی رو برا آموزش بزرگترها  انجام داد

بیادش مینویسم که بدانید ترنم  بهترین خواهر دنیاست و معلم انسانی من

دوستت میدارم ترنم جان آبجی خوبم.

من از همه کسانی که مرا دوست دارند به ترنم احترام بگذارند چون اوهم  عزیزترین

کس من هست .

همه دل من رو به بازی گرفتند و رفتند

همه برا دل خودشون من رو زمین زدند و رفتند

دیگه ندونستند من که زمین خوردم به کسی رسیدم که بهترین بود برایم

میدونید کی بود خوب اون مریمی بود که زیر خاک پاک دفن شده بود

و دستمو گرفت تا آسیب نبینم

بیاد مریمی مینویسم که مرا ا عمق وجود حسم میکرد

نه دردم میداد

نه رنجم

و نه منتظرم گذاشت.

متشکرم

از کسانی که کار  به کار زندگی همسرم ندارند

و از اینکه آبجی من رو دیگه اذیت نمیکنند.

خداوند به شما هم  کمک کند انشالله

واقعا متشکرم .................................آبجی بزرگ